“อยู่ๆฉันก็ง่วง
ไว้วันหลังนะ”
เซฮุนพยักหน้าก่อนจะขึ้นคร่อมอีกคนไว้แล้วกดริมฝีปากบดจูบกับปากคนใต้ร่าง
เขารู้ดีว่าเธอแค่พูดปฏิเสธไปอย่างนั้นแต่ความจริงแล้วไม่ได้ปฏิเสธอย่างที่คิด
ฮานึลทาบฝ่ามือลงกับแผ่นหลังคนด้านบนแล้วลูบไล้ไปมาไม่ต่างจากริมฝีปากที่มอบจูบอันร้อนแรงส่งกลับไป
“อื้อ...”
เซฮุนไล้ฝ่ามือเข้าไปในเสื้อยืดแล้วกดปลายนิ้วแตะลงกับเอวคอดกิ่วของเธอเบาๆก่อนจะผละจูบออกแล้วดึงตัวอีกคนขึ้นนั่งทับหน้าตักไว้
และค่อยถอดเสื้อยืดสีดำแขนยาวของเธอออกไป “อย่าทำรอยนะ”
“อื้ม...”
เขาค่อยๆถอดเสื้อยืดของอีกคนออกแล้วบังคับมือฮานึลแตะลงกับปลายเสื้อตัวเองเธอถอดมันออกอย่างรวดเร็วก่อนจะเตะปลายนิ้วลงกับกระดุมกางเกงเขา
เซฮุนดึงมือฮานึลไว้แล้วถอดชุดชั้นในเธอออกช้าๆก่อนสายตาจะจับจ้องมองสิ่งที่เคยอยู่ภายในตาไม่กระพริบ
“อย่าจ้อง”
คนบนตักตีหน้าผากอีกคนแล้วผลักเขาลงนอนราบไปกับเตียงก่อนจะถอดกางเกงและชั้นในของตัวเองและตามมาคร่อมทับหน้าตักเขาไว้แล้วค่อยๆถอดกางเกงให้เขาอย่างเชื่องช้า
เซฮุนมองการกระทำของคนรักแล้วกัดฟันแน่นเพราะความเป็นตัวตนเริ่มปวดร้าวขึ้นมาทันทีที่จ้องมองไปยังสายตาอันเย้ายวน
ริมฝีปากน่าสัมผัส ไหนจะหน้าอกหน้าใจอันเต่งตึงที่ยังคงรูปและสวยอยู่เช่นเดิมนั้นอีก
“ฮานึล
เร็วหน่อย...”
“จะให้ทำเลยหรอ?”
หลังจากเปลือยผู้ชายที่อยู่ใต้ร่างแล้วเธอก็กลับมานั่งคร่อมทับหน้าตักเขาเช่นเดิม ทำให้ร่างกายทั้งสองเบียดกันแนบชิด
เซฮุนจับสะโพกมนไว้แล้วบีบเค้นหนักๆอย่างต้องการระบายความต้องการเมื่อฮานึลขยับเสียดสีไปมา
“ตอนนี้เลย
ขอร้อง...”
“ฉันจะแย่เอานะ
ถ้าทำแบบนั้น”
“แต่ฉัน
อ๊า...ถ้าเธอยังทำแบบนี้ฉันน่ะสิที่จะแย่” เซฮุนลุกขึ้นมากอดรอบเอวอีกคนไว้ไม่ให้มันขยับมากไปแล้วกดใบหน้าลงกับอกเต่งตูมด้านหน้าไล้ริมฝีปากโลมเลียรอบฐานและส่วนปลายไปมาอย่างคุ้นเคย
ปลายลิ้นตวัดครอบครอบส่วนสีชมพูเอาไว้แล้วปล่อยมือจากเอวเล็กเลื่อนขึ้นมาจับกุมใต้ฐานทรวงแล้วบีบเค้นหนักสลับเบาทำเอาคนบนที่นั่งคร่อมร้องครางออกมาไม่หยุด
มือเรียวสวยกอบกุมเส้นผมหนาไว้แล้วกดท้ายทอยอีกคนเข้าหาทรวงอกตัวเองอย่างต้องการ
สะโพกทั้งสองก็เริ่มขยับเสียดสีกันไปมาช้าๆและเข้าจังหวะเร็ว
“อ่า...อื้อ...เซฮุน”
เซฮุนผละใบหน้าออกจากอกตูมแล้วกดท้ายทอยฮานึลประกบจูบลงที่กลีบปากสวยก่อนจะค่อยๆยกสะโพกมนขึ้นแล้วกดทับตัวตนที่แข็งขืนอยู่ใต้ร่างเต็มที่อย่างช้าๆ
“อ๊า..เบา...นะ”
“อื้อ...ยัยแม่มด
บ้าซิบ...อีกแล้วนะ”
ช่องทางบีบรัดจนเกือบจะเข้าไปไม่ได้
ทั้งที่เขาทั้งสองก็ทำแบบนี้กันก็บ่อยแต่กลับยังเหมือนเดิมทุกอย่างไม่รู้ว่าคนด้านบนไปทำอะไรกับร่างกายตัวเองมา
“อย่าเกร็ง...แน่น”
“อื้อ...อ๊า! โอ๊ย!”
ฮานึลกดสะโพกของตัวเองลงทันที่เมื่อทนกับความวาบหวามและปั่นป่วนในช่องท้องไม่ได้
เธออยากได้สิ่งที่มาเติมเต็มแต่จึงกดสะโพกลงรวดเร็วไปถึงทำให้ต้องซบใบหน้าลงกับไหล่กว้างอย่างอ่อนแรง
สองมือเล็กกอดรอบคออีกคนไว้แล้วกดริมฝีปากบดจูบกับเซฮุนอีกครั้ง
หยดเหงื่อมากมายผุดออกจากผิวหนังเมื่อจังหวะอันร้อนแรงได้เริ่มขึ้น
ผืนเตียงสั่นไหว เสียงครางระงมดังลั่นห้อง
ฮานึลถูกกดให้นอนลงกับเตียงก่อนจะถูกอีกคนนอนทาบทับและกดร่างกายกระแทกเข้าออกรวดเร็วไม่เป็นจังหวะ
“อ๊า
อ๊ะ อ่า..อือ...”
“นิดหนึ่งนะ”
เซฮุนกดร่างกายเข้าออกอย่างรวดเร็วแข่งกับเสียงครางของคนใต้ร่างที่กระตุ้นอารมณ์วาบหวามและความดิบเถื่อนไว้ไม่หยุด
สองมือแยกเรียวขาสวยให้แยกออกจากกันมากขึ้นแล้วกดส่วนแข็งขืนเข้าออกซ้ำๆอย่างหนักหน่วง
ริมฝีปากครอบลงกับปล่ายส่วนอ่อนไหวช่วงบนที่เด้งตามจังหวะไปมาสลับกันซ้ายขวา
“เบาลงได้ไหม...อ๊ะ”
ฮานึลจับแก้มเซฮุนให้มองสบตาก่อนจะจูบมุมปากเขาเบาๆอย่างร้องขอ
สำหรับเธอแล้วมันหนักเกินไปจนจะกลายเป็นคำว่ารุนแรงแต่กลับปฏิเสธไม่ได้ว่าชอบ แต่กลัวว่าเธอจะตื่นไปทำงานพรุ่งนี้ไม่ได้
ถึงชอบก็เพียงครู่เดียวเท่านั้นแหละเพราะเริ่มเจ็บ
“จะพยายาม”
เซฮุนเบาความเร็วลงแต่ยังหนักหน่วงอยู่เช่นเดิม
เขากดเรียวขาสวยให้แยกออกจากกันมากขึ้นก่อนจะบดจูบที่ริมฝีปากเมื่อความต้องการครั้งสุดท้ายได้มาถึง
ฮานึลกระตุกเกร็งถี่ๆและบีบรัดความเป็นเขาไว้อย่างรุนแรงจนต้องกลับไปเน้นน้ำหนักลงกับร่างกายส่วนล่างให้รวดเร็วขึ้นเช่นเดิมตามคามต้องการของร่างกาย
“อ๊า!”
“อือ...”
เขากดย้ำครั้งสุดท้ายและถอดออกมาปลดปล่อยด้านนอก
แล้วทาบแขนลงข้างเอวอีกคนก่อนจะจ้องใบหน้าสวยๆของฮานึลแล้วยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่ามันแดงก่ำ
“เขินหรอ หืม?” เซฮุนกดจมูกลงกับแก้มคนใต้ร่างแล้วสูดดมความหอมเฉพาะตัวเธอ
“หอม...”
“บ้า...เจ็บไปหมดแล้วเนี่ย”
เซฮุนจูบลงแก้มแดงๆอีกครั้งก่อนจะผละขึ้นแล้วจ้องหน้าอกเธอแต่ก่อนจะได้ก้มลงไปสัมผัสมันก็ถูกมือบางดันหน้าไว้ก่อน
“พอแล้ว ไว้วันหลัง”
“ก็ได้...”
อีกคนเบนสายตามามองแก้มแดงๆแล้วพยักหน้า
“ไปใส่เสื้อผ้าไป”
“นอนแบบนี้แหละ
พรุ่งนี้ค่อยใส่”
เขาล้มตัวนอนลงข้างๆคนรักก่อนจะจูบลงที่หน้าผากมนเบาๆแล้วดึงเธอเข้ามากอดไว้
ฮานึลยิ้มออกมาแล้วกัดแผงอกด้านหน้าตัวเองเบาๆก่อนจะกอดรอบเอวเขาไว้แน่น
“ฉันว่าเธอนะที่ควรใส่”
“ไม่อ่ะ
ฝันดี...”
“อืม...สุขสันต์วันเกิดนะสุขภาพร่างกายแข็งแรง
รักฉันคนเดียว ได้ของขวัญชิ้นนี้มาแล้วก็ดูแลดีๆละ ถึงมันจะดูแลยากนิดหนึ่งก็เถอะ ฮ่าๆ”
“ฉันจะดูแล
แต่อาจจะไม่ดีบ้างก็อย่าน้อยใจไป ทำได้เท่าที่จะทำนั้นแหละ ไอ้โอ...”
“พูดจาดี...อีกรอบไหม?”
“ไม่...พอแล้ว
เจ็บเอวเนี่ย นอนดีกว่า” เซฮุนกดจมูกลงกับเส้นผมเธออีกครั้งก่อนจะลูบหัวคนในอ้อมกอดเบาๆแล้วยิ้มออกมา
“ฝันดียัยตัวแสบ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น