สองมือค่อยๆวางคนในอ้อมกอดลงบนเตียงก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออกแล้วตามไปคร่อมเธอไว้
สายตาแพรวพราวจ้องมองคนใต้ร่างที่ทำหน้าตาตื่นๆเหมือนกับลูกนกตกน้ำยังไงอย่างนั้น
เซฮุนก้มหน้าลงไปใกล้แล้วแตะริมฝีปากลงที่แก้มนวลเบาๆด้วยความหลงใหล ปลายนิ้วเรียวของคนใต้ร่างเกาะต้นแขนแกร่งไว้แน่น
ยิ่งแนบชิดมากเท่าไหร่ยิ่งรู้สึกกลัวมากขึ้นเท่านั้น
คิ้วเรียวของคนใต้ร่างขมวดแน่นมองใบหน้าคนรักที่ประชิดอยู่ที่แก้มเธออย่างชัดเจน
“กลัว?”
“ปะ เปล่า...นาย อื้อ!”
เซฮุนกดจูบลงที่ริมฝีปากแล้วขบเม้มเบาๆก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปกวาดชิมความหวานภายในช้าๆ
ฮานึลเกร็งตัวทันทีเมื่ออีกคนนอนทับเต็มตัว “หนักนะ... ลุกก่อนได้ไหม”
“วันนี้เธอไม่รอดหรอก”
ปากเอ่ยกระซิบชิดริมฝีปากแล้วจูบลงอีกครั้ง สองมือลูบไล้ตามลำตัวเธอเรื่อยๆก่อนจะเอื้อมไปด้านหลังและปลดตะขอบราออกทันที
“เซฮุน...ฉันขอปฏิเสธ”
เธอมองหน้าคนด้านบนนิ่งแต่เขากลับยิ้มมุมปากออกมาแล้วลุกขึ้นทั้งๆที่ยังคร่อมอยู่ก่อนจะดึงกระเป๋าตังออกจากกางเกงและหยิบซองสี่เหลี่ยมขนาดเล็กออกมาวางไว้บนหน้าอกคนใต้ร่างพร้อมเอ่ยอย่างผู้ชนะ...
“ฉันไม่รับคำขอ”
“แต่ฉันไม่อยากนี่!” เริ่มขึ้นเสียง...
“ฉันคิดถึงเธอนะ”
เซฮุนจูบลงที่หน้าผากอีกคนเบาๆแล้วไล่ปลายจมูกโด่งไปทั่วใบหน้าหอมๆ...
ไม่อยากก็ต้องทำให้อยาก...
เขาแตะริมฝีปากไปทั่วสายตายังจ้องมองใบหน้าของเธอ มองเปลือกตาที่หลับแน่น
แล้วจูบลงที่ริมฝีปากสีแดงอีกครั้งก่อนจะแตะไต่มือไปยังซิบกางเกงขาสั้นที่อีกคนใส่อยู่และค่อยๆรูดลงช้าๆ
เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างไม่มีท่าทีขัดขืนจึงเลื่อนใบหน้าลงสูดดมความหอมที่ซอกคอก่อนจะเลื่อนมือขึ้นแล้วสอดเข้าไปในเสื้อยืดแขนยาวประกบลงที่ราวฐานหน้าอกก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองผู้หญิงใต้ร่าง
“ฮานึล...ถอดเสื้อออก”
เซฮุนรั้งตัวอีกคนให้ลุกขึ้นนั่งคร่อมตักตัวเองไว้แล้วออกคำสั่งที่ทำให้เธอต้องลืมตาขึ้นมองอย่างโหดๆแต่สำหรับคนมอง...ก็แค่ลูกแมว
“นายจะบ้าหรอ
ทำไมฉันต้องถอดละ”
“ไม่ถอดจะทำยังไงละ?”
ฝ่ามือหนากุมแก้มแดงๆทั้งสองข้างไว้แล้วเอ่ยถามออกไป ทำเอาอีกคนชะงักก่อนจะมองหน้าอกคนใต้ร่าง “อยู่ด้านบนไหมจะได้ไม่ต้องถอด”
“เซฮุน! ไอ้บ้า นี่มันตอนกลางวันนะ”
“ทำตอนกลางคืนก็ไม่เห็นอีกน่ะสิ
ฉันอยากเห็นชัดๆบ้าง” ฮานึลซบหน้าลงกับไหล่เซฮุนแล้วกัดเบาๆ แต่เขากลับคิดว่าเธอยั่วอยู่จึงจับปลายเสื้ออีกคนแล้วเลิกขึ้น
“อย่า! เซฮุนฉันอายจนจะมุดดินแล้วนะเว้ย!” เธอรั้งเสื้อตัวเองไว้แล้วมองเขาอย่างจริงจัง
“ไม่มีดินให้เธอมุดหรอก^^”
แต่เซฮุนก็ยังคงใช้ความพยายามโดยการกดอีกคนลงกับเตียงแล้วถอดเสื้อและบราที่หลุดอยู่แล้วออกไปในทันที
“>o<”
“นะ นาย...”
“มันปิดไม่อยู่หรอก
ฮานึล...” เซฮุนดึงแขนเธอออกจากหน้าอกอวบแล้วมองหน้าเจ้าของมันเขม่ง
“เธอสวยขนาดนี้จะอายอะไร” ถ้าไม่เคยสัมผัสคงคิดว่าเธอไปทำมาแน่ๆ
“ลองมาเป็นฉันไหมละ!”
“งั้นเธอมาอยู่ด้านบนไหม? ลองปล้ำฉันดู...เดี๋ยวฉันจะลองไปเป็นเธอเอง”
ข้อต่อรองที่ทำให้อีกคนอ้าปากค้างได้ “ว่าไง เอาป่ะ?”
“นาย...ฉันโกรธนายแล้ว”
เซฮุนก้มลงไปจูบคนหน้ายู่อย่างหนักหน่วงทำเอาเธอหายใจหายคอแทบไม่ทันจนต้องทุบแผ่นหลังร่างสูงรัวๆ
เซฮุนถอนจูบออกอแล้วจูบลงที่ปลายคางเรียวเลื่อนใบหน้าไปที่ซอกคอและปัดปลายจมูกไปมาก่อนจะหยุดอยู่ที่เนินอกอูมข้างซ้ายและทับริมฝีปากลงกดเม้มแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยวแล้วกวาดปลายลิ้นดูดดึงด้วยริมฝีปากแข่งกับฝ่ามือเล็กที่กำลังฟาดแผ่นหลังเขาอยู่
“จะทุบก็ทุบไปเดี๋ยวเอาคืนซะให้เข็ด...”
“อะ ไอ้เซฮุนบ้า! ฉันจะโกรธนายจริงๆด้วย อื้อ...”
“เดี๋ยวง้อนะ
ไว้ทำเสร็จก่อน...”
บอกอย่างหน้าตาเฉยก่อนจะนวดเฟ้นเต้างามอวบตึงทั้งสองข้างไปมาอย่างเมามันส์ เซฮุนกดริมฝีปากลงส่วนปลายด้านหนึ่งช้าๆแล้วครอบริมฝีปากลงดูดดึงอย่างสนุกปากปล่อยให้คนด้านล่างครางออกมาไม่ขาด
มือที่เคยทุบหลังคนด้านบนเปลี่ยนมากอบกุมเส้นผมเขาไว้ทันทีเมื่อรู้สึกเสียวซ่านและเจ็บส่วนปลายที่อ่อนไหวด้านบนของร่างกาย
ฮานึลก้มหน้าลงดูอีกคนเล่นกับหน้าอกตัวเองอย่างสนุกปากแล้วบิดตัวไปมาทั้งที่มีตัวของเขาทับอยู่
จากที่ไม่รู้สึกตอนนี้กลับต้องการและโหยหา
ริมฝีปากสีเชอรี่ครางออกมาแผ่วเบาเมื่อเซฮุนเริ่มรุกเร้าหนักขึ้นจนเสียความเป็นตัวเอง
ฝ่ามือบางจับมืออีกข้างของเขาไว้เมื่อแรงบีบนวดเริ่มกลายเป็นความเจ็บ
“อ๊า...เซฮุน
จะทำก็เบาๆหน่อย”
“ยอมแล้วหรอ” ใบหน้าขาวเนียนกว่าผู้หญิงละขึ้นจากยอดอกแดงก่ำซึ่งมาจากฝีมือของเจ้าตัวเอ่ยปากถามคนรักด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ฮานึลพยักหน้าช้าๆแล้วก็ต้องตกใจเมื่ออีกคนตะครุบเข้ามาหาอย่างกับว่าเสือเจอเนื้อชิ้นโปรดยังไงอย่างงั้น
เซฮุนยืดตัวขึ้นก่อนจะลากมือไปยังเอวและเลื่อนลงไปยังขอบกางเกงแล้วดึงลงช้าๆพร้อมเกี่ยวติดชั้นในไปด้วยโดยมีอีกคนร่วมมือเป็นอย่างดี
ก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าตัวเอง
คนใต้ร่างถึงกับเบือนหน้าหนีเมื่อเห็นร่างกายของคนตรงหน้า
จะว่าไม่เคยเห็นชัดก็ยังได้ แต่มันก็น่ากลัวเกินจะพูดอะไรเหมือนกัน
เซฮุนก้มลงไปหาอีกคนแล้วแทรกตัวระหว่างขาเนียนสวยก่อนจะคร่อมตัวเธอไว้อีกครั้งแล้วมองใบหน้าแดงๆที่หันไปอีกทาง
“มันไม่ใช่เรื่องน่าอายนะฮานึล
เป็นตัวของเธอ...” พูดไปเดี๋ยวก็บอกให้เขาลองไปเป็นเธอดูอีก
มือหนาจับแก้มอีกคนให้หันมาสบตากับเขาแล้วจูบลงที่ปลายจมูกเบาๆก่อนจะแตะลงที่ริมฝีปากและคาง
เซฮุนเลื่อนใบหน้าลงสูดดมกลิ่นกายเฉพาะตัวเหมือนกับเด็กแล้วขยับใบหน้าลงไปมองรอยที่ตัวเองสร้างไว้
สองมือลากไปยังหน้าท้องสุขภาพดีมีกล้ามหน่อยๆ
แล้วเลื่อนลงไปยังท้องน้อยทำเอาอีกคนถึงกับเกร็งขาไว้
คงลืมไปว่ามีเขาคั่นกลางไว้อยู่ จะหนียังไงก็ไม่รอด
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์กระตุกขึ้นมองใบหน้าอีกคนก่อนจะก้มลงไปจูบสร้างรอยไว้ที่เต้าทั้งสองช้าๆยิ่งได้ฟังเสียงครางแผ่วๆที่ออกมาจากริมฝีปากของคนรักยิ่งเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์อย่างดี
เซฮุนเลื่อนใบหน้าสลับขมเม้มหน้าอกใหญ่ทั้งสองข้างจนเต็มไปด้วยรอยแล้วลากปลายลิ้นโลมเลียไปรอบๆปลายยอดอกก่อนจะครอบครองมันอีกครั้ง
“อ๊า...อื้อ ฮุน...อย่าแรง
อ่า...”
“อืม...”
เซฮุนเลื่อนมือลงไปยังส่วนอ่อนไหวของอีกคนก่อนจะกรีดกรายปลายนิ้วไล้ขึ้นลงภายนอกช้าๆแล้วสอดเข้าไปด้านในเพียงแค่นิ้วเดียวก็รับรู้ได้ถึงแรงตอดรัดรัวๆจนต้องกัดฟันข่มอารมณ์ที่มีอยู่เต็มตัวไว้แน่น
“อ๊า... มะ มันเจ็บ อื้อ ซะ
เซฮุน พอก่อนได้ไหม”
“เธออย่างเกร็ง...จะได้ไม่เจ็บ
น๊ะ...”
พอเซฮุนเงยหน้าไปมองเธออีกคนก็กอดคอเขาไว้แน่นพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
มันแน่นและอึดอัดอยากปลดปล่อย แต่ก็เจ็บไปด้วย เซฮุนค่อยๆขยับปลายนิ้วช้าๆเข้าออกให้เธอได้ปรับตัว
ฮานึลค่อยปรับร่างกายได้แล้วร้องครางออกมาไม่ขาดปากเมื่อเขาขยับปลายนิ้วเร็วขึ้นสลับกับช้า
เซฮุนสอดใส่เพิ่มเข้าไปไม่ทันให้อีกคนได้ตั้งตัวแต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรซ้ำยังค่อยๆขยับสะโพกรับอย่างน่ารักอีกด้วย
“ประจำเดือนหมดวันไหน”
“อื้อ หกวันที่แล้ว อ๊ะ
อ่า...ช้าหน่อย” เสียงหายใจหอบถี่ดังขึ้นข้างๆหูเซฮุนเรื่อยๆ เขาจูบลงขมับที่มีเหงื่อไหล่ซึมออกมาจากร่างกายอีกคนก่อนจะถอดปลายนิ้วออกเมื่อเธอใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วสอดตัวตนของตัวเองเข้าไปพรวดเดียว
“โอ๊ะ โอ๊ย!”
“มันจะเจ็บถ้าเธอยังเกร็ง
และฉันจะปล่อยใส่ด้วย” เขาก้มหน้าผากเข้าไปชิดคนใต้ร่างแล้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มโดยไม่มองหน้าตาบิดเบี้ยวเพราะความจุกของอีกคนเลย
พอตั้งสติได้ฮานึลฟาดฝ่ามือลงกับต้นแขนเซฮุนอย่างแรงจนเป็นรอยแดง
สองมือเรียวยกขึ้นดึงผมอีกคนสองสามทีแล้วทิ้งราบลงไปกับเตียงนอนทันทีเมื่อเซฮุนค่อยๆถอดตัวตนใหญ่ที่เชื่อมกันอยู่ขยับออกช้าๆจนเกือบสุด
“นายไม่ใส่!!!”
เธอลดระดับสายตาลงมองอย่างไม่น่าเชื่อ ขนาดนี้เข้ามาอยู่ในตัวเธอได้ยังไง
“อย่าโมโหสิ อ่า”
“โอ๊ย!” เขาดันเข้ามาอีกรอบจนสุดขณะที่ปากก็แกะห่อสี่เหลี่ยมขนาดเล็กออกไปอย่างเร่งรีบ
“เซฮุน คนบ้า!”
“ยอมรับ ใส่ให้หน่อยได้ไหม?”
“ไม่เอา”
“งั้นไม่ใส่”
“ฉันใส่ไม่เป็น
นายแกล้งฉันหรอเซฮุน!”
รู้สึกว่าเธอจะอารมณ์เสียใส่บ่อยเกินไป เขาจึงถอดร่างกายของตัวเองออกมาใส่ถุงยางแล้วจับขาอีกคนแยกออกก่อนจะสอดเข้าไปใหม่ช้าๆ
“เจ็บ อือ...”
“ออกกำลังกายบ่อยหรอ
ทำไมแน่นทุกครั้ง”
“อ่า...อะ อย่าพูดแบบนี้นะ
อื้อ...!”
เซฮุนก้มลงไปหาทั้งที่สองมือยังจับข้อพับเธอไว้อยู่
ทำให้อีกคนน้ำตาซึมออกมาเพราะความจุกด้านในร่างกาย
“พอได้มองเธอชัดๆแบบนี้
รู้สึกดีแฮะ”
พูดกวนประสาทคนใต้ร่างที่กำลังจิกหัวเขาอยู่แล้วหมุนควงสะโพกไปรอบๆช้าๆอย่างยั่วยวนเมื่อเห็นเธอกัดริมฝีปากตัวเองแน่น
“อ่ะ...อ่า...พอๆ เซฮุน ฉันไม่ไหวแล้ว”
“เป็นอะไร”
พอเห็นใบหน้าที่มีความต้องการแสดงออกมาเขาก็ไม่ทนอีกต่อไป
ปล่อยมือจากข้อพับขาบังคับให้กอดรอบสะโพกหนาไว้แล้วก้มลงไปจูบปิดริมฝีปากเธอแน่นก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเข้าออกช้าสลับเร็วแข่งกับแรงด้านในตัวเธอที่ตอดกระตุกรับตัวตนเขาอยู่ถี่ๆจนแทบคลั่ง
“อ่า แน่นซิบ ฮานึลอ่า...”
เซฮุนขยับสะโพกเร็วขึ้นหลังจากจูบปิดปากอีกคนจนพอใจ
ร่างกายคนด้านล่างสั่นไหวไปตามแรงกระแทกกระทั้นของเขาอย่างรุนแรง
มือหนาทั้งสองข้างประกบเข้ากับอกอูมที่สั่นไหวแล้วก้มลงไปช่วงชิมหน้าอกอิ่มอย่างหิวโหย
เธอจับไหล่เซฮุนไว้แน่นเมื่อเขากระแทกกายรวดเร็วขึ้นกว่าเดิมแล้วครางลั่นออกมาเสียงดังอย่างกับต้องการระบายความอึดอัดและจุกเสียดที่มันแน่นอยู่ในท้อง
“อ่ะ อ๊า...อื้ม
อือ...เซฮุน อ๊ะ ฮุน”
“หืม...เจ็บหรออ่า...”
“อือ...ช้า กะ กว่านี้”
เซฮุนตามใจคนรักแต่ก็ทำได้เพียงครู่เดียวก็แปลเปลี่ยนเป็นความรุนแรงและรวดเร็วดั่งเดิม
เขาเงยหน้าขึ้นจากหน้าอกสวยก่อนจะจับเอวเธอไว้แน่นกดร่างกายเข้าออกรัวเร็วอย่างต้องการที่จะปลดปล่อย
เหงื่อหลายหยดตกกระทบกับตัวคนใต้ร่าง ยิ่งดูยิ่งเย้ายวน
ทำเอาคนใช้กำลังอยู่ด้านบนห้ามใจรุนแรงไม่ไหวจำต้องกระแทกเข้าออกรอบสุดท้ายแล้วกดกายสอดเข้าไปด้านในสุดก่อนจะปลดปล่อยออกมา
“อ๊า!”
“อ่า...อืม...ฮานึล”
เซฮุนถอดร่างกายของตัวเองออกมาแล้วถอดถุงยางมัดปากโยนไว้ข้างเตียงแล้วก้มลงไปจูบหน้าผากที่ชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อแล้วมองดวงตาคู่สวยกับรอยยิ้มที่กำลังส่งมาให้เขา
“ยิ้มแบบนี้หมายความว่าไง”
“หรือจะให้ฉันร้องไห้ละ”
เซฮุนหัวเราะเบาๆให้กับความน่ารักแล้วจูบลงที่แก้มชมพูของเธออีกครั้ง “ลุก”
“ไม่... เธอมียาคุมไหม”
“ก็...มี ทำไม มันรั่วหรอ”
“เปล่า”
“โอ๊ย นะ นาย...” เซฮุนยิ้มออกมาเมื่อสอดใส่ร่างกายเข้าไปในตัวเธอได้สำเร็จอีกครั้งก่อนจะก้มลงไปชิดใบหูแล้วกัดเบาๆทำเอาอีกคนขนลุกเกลียว
“เสร็จรอบนี้ก็กินตลอดนะ ^^”
“เซฮุน ถอดออกไป
อ๊า...เอาออกไปเลย” แค่ใส่ถุงก็เจ็บจนจุกแล้วนี่เขายังเล่นแบบนี้อีก
“น่า...ฉันพกอันเดียวอ่ะ
นะ นะ นะ”
“นะ นายจะขยับด้วยทำไม อ่า...พูดเฉยๆก็ได้”
ฮานึลฟาดฝ่ามือลงต้นแขนที่ดูจะมีกล้ามขึ้น แล้วยื่นมือไปบีบแก้มเซฮุนอย่างหาที่ระบายไม่ได้...
กลับไปหน้าบทความ >>> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1369928&chapter=27
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น