เซฮุนไล้ริมฝีปากสวยอย่างโหยหาผู้หญิงใต้ร่างที่นอนมึนๆอยู่ไม่รู้ว่าเขาจะอยากหรือหมดอารมณ์ไปก่อนแต่โอกาสมาอยู่ตรงหน้าแล้วคงจะปล่อยไปยาก
ก็คนอย่างยูไม่ได้อ่อยเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่นไง
ยิ่งเธอผลักไสเขาก็ยิ่งอยากได้เป็นเจ้าของแค่นามสกุลมันไม่พอใจหรอกถ้าได้มาทั้งตัวและหัวใจจะยิ่งดี
อยู่ด้วยกันมาตั้งนานโอเซฮุนคนนี้ได้แค่ลวนลามรู้ถึงไหนก็อายโคตรๆ
“ได้ยินฉันพูดหรือเปล่า”
ยูไม่ลืมตาขึ้นสักทีทั้งๆที่เซฮุนจูบไปตั้งนานไม่พูดก็ไม่ต้องพูดงั้นก็เก็บเสียงไว้ครางตอนเสียตัวเถอะยัยยู
เขาอาจเหมือนโรคจิตที่จ้องจะฟันเธออยู่ตลอด
ใช่ นั้นมันเป้าหมายของเซฮุนและก่อนหน้าเขาโคตรโมโหเธอสุดๆไอ้น้องรักของเธอมันส่งข้อความมาหาน่ะสิ
‘รักพี่มากนะ’
มันทำเซฮุนของขึ้นจนอยากจะเตะยูนะแต่เธอดันเป็นผู้หญิงเลยไม่มีที่ลงจนต้องอารมณ์เสียใส่แทนแม่งน่าโมโห
“นาย...ทำอะไรวะ” เธอเบิกตาขึ้นมองเมื่อเซฮุนจงใจกดน้ำหนักมือทั้งสองข้างลงบนหน้าอกอย่างแรงทำยูเจ็บจนต้องลืมตาขึ้นมอง
เซฮุนเมินคำพูดแล้วทำตามใจตัวเองดีกว่าเสื้อตัวใหญ่ถูกเลิกขึ้นจนถึงคอเขาเป็นคนเปลี่ยนให้ยูเองกับมือใครบอกอยากหลับละ
“อย่านะ”
“หุบปากไปเหอะ”
ข้างในไม่มีอะไรก็เขาเป็นคนถอดออกเองที่ไม่มีอะชุดชั้นในแต่มีอย่างอื่นแทนต่างหากหน้าอกหน้าใจอันมีจะกินไงละ
เสื้อตัวใหญ่ถูกถอดออกไปโดยที่ไม่มีแรงขัดขืนจากคนใต้ร่างด้วยซ้ำเธอดูแปลกไร้เรี่ยวแรงยังไงวันของเซฮุนก็มาแล้ว...
เซฮูนจัดการครอบครองใจกลางหน้าอกสวยอย่างห้ามไม่ได้ไม่รู้สิมันใหญ่มั้งเลยทำอารมณ์มันพุ่งพล่านริมฝีปากกวาดต้อนดูดดึงแรงๆให้สมกับที่เธอเคยทำแสบกับเขาไว้หลายครั้ง
เซฮุนปล่อยมือที่เคยกดแขนของเธอออกแค่อยากรู้ฤทธิ์จะมานอนให้ทำกันง่ายๆมันไม่ใช่นิสัยของเธอหรอกนอกจากคิดอะไรชั่วๆอยู่เช่น
รอแม่มาเห็นแต่คงไม่มีทางเพราะผมอยู่ไทย
“อย่า....”
“จะให้บอกกี่ครั้งว่าไม่หย่า”เขาไม่รับฟังที่เธอพูดบอกด้วยซ้ำเพราะยังหยุดสนุกกับร่างกายตรงหน้าไม่ได้ริมฝีปากกลับมาครอบครองยอดอกสวยอย่าเดิมเขากวาดไล้ไปรอบๆทำเอายูแทบกลั้นเสียงไว้ไม่อยู่
เธอไม่ได้ยอมอยากจะตัดมือเซฮุนทิ้งด้วยซ้ำร่างกายทั้งหมดไร้เรียวแรงจะมาขัดขืนหรือต่อปากต่อคำที่มันยังชัดเจนก็มีแค่สัมผัสเถื่อนๆจากคนบนร่างยิ่งเขาดูดกลืนเท่าไหร่มันทำเธอแทบร้องรู้สึกเจ็บส่วนปลายและทั้งเต้าจากแรงบีบคั้นอย่างมาก
“เจ็บ”
“แค่ไหนละ”
เขาจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองและดึงเสื้อตัวใหญ่ที่อยู่บนคอยูออกเมื่อกวาดสายตามองชัดๆมันก็ยากจะปฏิเสธว่าคนใต้ร่างที่ชอบทำเขาประสาทมีร่างกายที่สวยไม่ต่างจากหน้าตาที่ทำเอาแทบคลั่งเมื่อเขาดูดกลืนส่วนกลางหน้าอกใหญ่
“ออกไป”
“อืม” เซฮุนไม่ฟังยูเขาไม่ฟังเธอเลยสักนิดริมฝีปากที่เคยครอบครองหน้าอกจูบไล้ลงสร้างรอยซ้ำแสดงความเป็นเจ้าของบนร่างกายเธอเรื่อยๆยูปฏิเสธไม่ได้เธอไม่มีแรงรู้สึกเหมือนเสียความเป็นตัวเองไปด้วยซ้ำเมื่อสัมผัสของเซฮุนเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
ใบหน้าหล่อหยุดอยู่ตรงช่วงล่างของร่างกายเธอเขาบังคับเรียวขาให้พาดตรงบ่าของเธอไว้พอยูเริ่มรู้สึกถึงลมหายใจก็อยากจะถีบส่งเหลือเกินถ้าเป็นปกติเซฮุนได้ตายแน่ๆ
“ออกไป มึงออกไปนะ”
เธอทำได้แค่ยื่นมือไปกำกลุ่มผมของเซฮุนไว้ออกแรงดึงแต่มันไม่สะทบสะเทือนด้วยซ้ำเหมือนเธอกำลังยั่วเขาชัดๆ
เซฮุนก้มลงไปชิดระหว่างเรียวขาสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปหยอกกวาดต้อนทำเอาคนด้านบนครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้
“อย่า... อ๊ะ”
ยิ่งเสียงครางเพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่เซฮุนยิ่งไม่ยอมหยุดเขาเพิ่มแรงและจังหวะให้เร็วถี่ยิ่งขึ้นและมากกว่าเดิมฝามือหนาลูบไล้ไปตามร่างกายยูไม่หยุดเธอกำลังจะบ้าทั้งเจ็บทั้งอาย
“อยากรู้ว่าเกลียดฉันแค่ไหนวะ”
“เกลียดจนตาย”
เซฮุนเลื่อนใบหน้ามาสบตาเธอเขาปล่อยเธอกลางอากาศก่อนจะถึงจุดสิ้นสุดยูค้างเขาประกบลงที่ริมฝีปากสวยหลังจากยูพ่นคำพูดอันร้ายกาจออกมาเธออาจพูดไม่คิดแต่เขาคิดแน่นอน
“งั้นฉันก็จะเอาเธอจนตายไปเลยยัยยู”
มือข้างหนึ่งจับบีบปลายคางไว้อย่างแรงให้ยูสบตาเซฮุนดันขายูออกอย่างง่ายดายแล้วเอาตัวมาอยู่ตรงกลางตัวเธอแทนปลายนิ้วของมืออีกข้างสอดแทรกเข้ามาในร่างกายยูอย่างรวดเร็วทำเอาเธอเม้มปากจนน้ำตาไหล
เขามองใบหน้าของเธออยู่ในระยะชิดเซฮุนรู้สึกได้ถึงความผิดปกติที่นิ้วมันทั้งบีบรัดและคับแน่นเหมือนกำลังดูดปลายนิ้วของเขาเมื่อเห็นน้ำตาของเธอที่ไหลออกมาไม่หยุดจนต้องถอดถอนนิ้วออกมาก่อนจะนำมือสองข้างมาจับใบหน้ายูไว้แต่
‘เลือด’
“ยู...เธอเป็นของฉันจำไว้”
เขาสอดนิ้วทั้งสามเข้าไปใหม่กดแช่ไว้อย่างนั้นแต่เธอดันมาเกร็งมันทำเซฮุนไม่กล้าขยับจริงอยู่ที่อยากให้เธอเจ็บปวดแต่ก็ไม่ได้อยากจะทำร้ายจนตายไปข้าง
ครั้งแรกจะทำให้ไม่ลืมเลย...
“อื้อ...อ๊ะ” เซฮุนขยับปลายนิ้วเข้าออกที่จุดอ่อนไหวของยูอย่างรวดเร็วเมื่อเธอคลายความเกร็งลงเขาเพิ่มระดับเร็วถี่จนห้ามให้ตัวเองกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้
เกลียด เธอเกลียดเขาในหัวสมองพยายามบอกกับตัวเธอเอง
แรงเข้าออกเริ่มเร็วขึ้นจนยูตามแทบไม่ทันช่องท้องเริ่มรู้สึกโล่งพร้อมอะไรบางอย่างที่ถูกปลดปล่อยออกไป
เซฮุนเลื่อนใบหน้ามาสบตากับยูเขาจับมือของเธอมากอดคอตัวเองไว้อย่างบังคับสายตาจ้องมาที่ใบหน้ายูเขาก้มลงมาเอาจมูกชิดกับจมูกอีกคนมือปลาหมึกบีบเค้นหน้าอกอย่างรุนแรงเธอเจ็บแต่ไม่มีทางจะขอร้อง
“ฉันโคตรเกลียดนาย”
“ฉันก็โคตรเกลียดเธอ...”
สิ้นสุดคำพูดเซฮุนสอดแทรกความเป็นชายเข้ามาอย่างรวดเร็วยูทำได้แค่เกร็งตัวเมื่ออยู่ๆเสียงก็หายไปไม่มีแม้แต่เสียงกรีดร้องร่างกายเหมือนแตกแยกออกจากกันทั้งเจ็บและแสบเมื่อสิ่งแปลกปลอมลุกล้ำเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“ฉันเจ็บ
ออกไป”
เซฮุนไม่ฟังเพราะความต้องการที่มีมันมากกว่าเกินจะหยุดก็เธอเหมือนจะยอมกันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
“ไม่
หลังจากนี้จำไว้ให้ดีละ”
เซฮุนเริ่มขยับในจังหวะช้าๆเมื่อร่างกายคนใต้ร่างเอาแต่เกร็งตัวไว้เขาก็ต้องรุนแรงแล้วละ
“ฉันหนะสามีเธอ อ๊ะ”
“เจ็บอ๊าห์
หยุด” มันทำเธอรู้สึกตัวที่เคยเบลอไปก่อนหน้าเริ่มจางหายไปเธอเจ็บ
เล็บยาวที่เคยดึงอยู่ที่หัวของเซฮุนเปลี่ยนมากอดตัวเขาเข้าหายูกรีดปลายนิ้วฝังลงบนแผ่นหลังเขาเป็นทางยาวระบายความเจ็บปวดที่ถูกกระทำออยู่
“อย่าเกร็ง...อื้ม”
เซฮุนเริ่มเพิ่มแรงกดกระแทกอย่างชำนาญและรวดเร็วเขาชอบที่คนใต้ร่างหมดหนทางทำให้เธอเจ็บปวดมันโคตรสะใจ
“เจ็บมากไหมละ”
“เลว”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น