วันอังคารที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2559

NC BETWEEN OF US CHAPTER 20









             เซฮุนจ้องคุณสักพักก่อนจะเดินเข้ามาใกล้แววตานิ่งๆตามสไตล์มนุษย์อยากหยิ่งหน้าตาก็เป็นมิตรไม่คิดจะยิ้มแย้มกับใครเขาเลย “มันไปแล้ว...” คุณขมวดคิ้วมองคนด้านหน้าอย่างไม่เข้าใจเพียงเพราะรอยยิ้มมุมปากเผยออกมาร่างกายก็เผลอถอยห่างอัตโนมัติ

“ไม่ ฉันไม่”

“ตอนนั้นเธอบอกยอม”
             
             คุณส่ายหน้ารัวๆ แต่เซฮุนกลับก้าวเท้ามาใกล้เรื่อยๆจนแผ่นหลังติดกับพนังห้อง เขาเบียดกายเข้ามาชิดใบหน้ายังจ้องมองอย่างเจ้าเล่ห์

“ตอนนั้นยอม แต่ตอนนี้ไม่ยอม” เพราะรู้สึกกลัวขึ้นมาเฉยๆ

“ไม่ยอมก็ไม่ยอม”
    
             เซฮุนถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องตัวเอง คุณมองอย่างงงๆสักพักแล้วเดินตามเข้าไป ทำไมต้องทำหน้างอนขนาดนั้นด้วย

“เซฮุน”

“ออกไปเลย”
    
            คุณเดินเข้าไปใกล้แล้วจับใบหน้าเซฮุนให้หันมา เขาทำหน้าตาบูดบึ้งเหมือนเด็กไม่ได้อย่างใจเซฮุนปัดมือคุณออกอย่างไม่ใยดีแล้วยื่นมือสองข้างจับแก้มคุณไว้ก่อนจะบดจูบลงมาที่ริมฝีปากอย่างรวดเร็ว
 
            “อื้อ!!

            เสียงหัวเราะในลำคอของอีกคนทำคุณอยากจะทุบลงแผ่นหลังให้หนักกว่าเดิม เซฮุนยื่นมือจับที่เอวคุณไว้ก่อนจะหมุนตัวคุณไปติดผนังห้องในขณะที่ริมฝีปากยังบดจูบหนักๆมาให้
            เรียวลิ้นกวาดต้อนตามโปรงปาก ทำลมหายใจคุณสะดุด เซฮุนดูป่าเถื่อนเกินไปไม่อ่อนโยนเหมือนก่อนหน้า คุณเลิกทุบที่แผ่นหลังเปลี่ยนมารั้งมือเขาไว้แทนเมื่อฝ่ามือสอดเข้ามาด้านในเสื้อที่ไม่มีอะไรเลยเขาบีบมือลงที่หน้าอกคุณเบาๆแล้วผละจูบอันร้อนแรงออกจ้องมองที่ดวงตา

“เซ เซฮุน นายอย่ารุนแรงสิ”

“ยอมยัง?”

“ย ยอม แต่นาย...”

“รู้”
  
           เขาอุ้มคุณขึ้นแล้วพาเดินไปที่เตียงก่อนจะวางลงเบาๆ เซฮุนขึ้นมาคร่อมไว้ก่อนจะจูบที่หน้าผากเบาๆสายตายังจ้องเข้ามาในดวงตาก่อนที่รอยยิ้มอันน่ารักจะเผยให้หัวใจเต้นแรงกว่าเดิม
           เซฮุนกดจูบมาอีกครั้งอย่างแผ่วเบา นุ่มนวลและอ่อนหวานแล้วถอนจูบออกฝ่ามือไล้อยู่ที่เสื้อยืดตัวใหญ่ที่คุณใส่อยู่เขาถอนจูบออกแล้วถกปลายเสื้อจากด้านล่างขึ้น ถอดมันออกให้พ้นทาง

“แม่ง” สายตาจ้องมองหน้าอกใหญ่ก่อนจะสบถออกมา

“อะไร น นาย ทำแบบนี้ฉันก็อายสิวะ” คุณปิดหน้าอกตัวเองไว้จ้องมองคนด้านบนด้วยใบหน้าแดงก่ำถ้ายังเอาแต่มองอย่างนี้ต้องมีสักคนที่บ้า

“เปิด” เมื่อบอกไม่ฟังอีกคนกลับ ดึงมันออกแล้วกดไว้กับพื้นเตียง
   
             คุณหลับตาแน่นหันไปอีกทาง ก่อนจะเกร็งไปทั้งตัวเมื่อรู้สึกถึงความอ่อนนุ่มที่แตะอยู่ตรงใจกลางทรวงอกเมื่อลืมตาขึ้นมองกลับพบว่าเซฮุนทำอะไรบางอย่างกับหน้าอก เขาตวัดปลายลิ้นเลียรอบๆทรวงอกใหญ่แล้วดูดดึงส่วนปลายจนต้องส่งเสียงน่าอับอายออกมา

            “อ๊า อ่ะ ....อ๊ะ”
    
           มือที่ถูกกดอยู่บนเตียงก่อนหน้าเป็นอิสระคุณกุมที่เส้นผมของคนด้านบนไว้ เซฮุนใช้มือทั้งสองข้างบีบเค้นอยู่ที่หน้าอกไปด้วยยิ่งทำให้รู้สึกแปลกกับร่างกายมากขึ้น อาการแปรปรวนภายในช่องท้องและทั้งตัวมันร้อนรุ่มไปหมด
             เซฮุนเลื่อนใบหน้าลงอยู่ที่ท้องความชื้นที่ถูกสัมผัสเมื่อครู่ก็ตามไปด้วยปลายลิ้นโลมเลียอยู่ที่หน้าท้อง ไล้ลงเรื่อยๆลมหายใจและร่างกายเขากลับร้อนมากขึ้นกว่าเดิมจนคุณสัมผัสได้เซฮุนเลื่อนใบหน้าลงอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวของร่างกายเขาปล่อยมือจากหน้าอกคุณ แล้วใช้มันจับสองขาให้แยกออกจากกันใบหน้าก้มลงชิด

“ฉันจะทำยังไงให้เธอไม่เจ็บ”

“เซฮุน ไอ้คนบ้า นายจะทำอะไรก็ทำ”

“เธอพูดแล้วนะ”
   
             ไม่ใช่เพราะทนไม่ไหวแต่คุณกลับอายเกินไปกับสิ่งที่เขาถามออกมา ความเปียกชื้นสัมผัสอยู่ที่ส่วนล่างของร่างกายแผ่วเบาช้าๆ แต่นั้นกลับทำคุณเกร็งและบิดเร่าร่างกายกับอาการแปลกๆที่เกิดขึ้น
             เซฮุนตวัดปลายลิ้นช้าๆก่อนจะเปลี่ยนจังหวะเป็นเร็วขึ้นเพื่อให้คุณผ่อนคลาย แต่ภายในกลับรู้สึกอึดอัดและหายใจลำบากลมหายใจร้อนผ่าวเปล่ารดอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวรู้สึกเหมือนมีบางอย่างจะออกมาพร้อมกับแรงดึงดูดอันหนักหน่วงของอีกคน
            
            “อ๊า อ่า ... อ่ะ”
   
           เซฮุนสอดปลายลิ้นเข้าไปในร่างกายคุณจนรู้สึกอึดอัดเขาตวัดมันอยู่ด้านในช้าๆแล้วรู้สึกโล่งขึ้นเมื่อเขาถอนปลายลิ้นออกไปแล้วเงยหน้ามาอยู่ระดับเดียวกับคุณ เซฮุนยิ้มออกมาแล้วก้มหน้ามาจูบที่แก้มเบาๆ

“อ่ะ”

“อย่าเกร็ง”

            ปลายนิ้วสอดแทรกเข้าไปภายในร่างกายคุณช้าๆ ร่างกายรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมทำให้หยุดเกร็งไว้และพยายามทำตามที่เซฮุนบอก เขากระซิบอยู่ที่ใบหูซ้ำๆ คุณกดเล็บลงบนแผ่นหลังแน่น พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเพราะรู้สึกเจ็บ

“บ้าซิบ หยุดไหม”

            เซฮุนเงยหน้ามามองคุณแล้วจูบที่คางเบาๆ ปลายนิ้วมือที่อยู่ภายในร่างกายถูกถอนออกมา พร้อมกับเลือดที่เปื้อนอยู่

“ไม่เป็นไร”

“ยัยหื่น...” เซฮุนยิ้มออกมาแล้วจ้องไปยังหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลง
         
             เขาจัดการกับกางเกงตัวเองแล้วถอดมันลงข้างเตียง เซฮุนมองคุณอีกครั้ง แล้วคร่อมไว้ใบหน้าก้มชิดอยู่ที่หน้าอกก้มจูบปลายยอดอย่างหนังหน่วงพอให้อีกคนรู้สึกดีขึ้น คุณกำมือลงกับผ้าปูที่นอนแน่นมือปลายนิ้วถูกสอดเข้ามาภายในร่างกายอีกครั้ง
             เซฮุนขยับเข้าออกเร็วกว่าครั้งแรก และเพิ่มเป็นสองตวัดกวาดไปมาอยู่ภายในร่างกายเพื่อให้คุณชิน เสียงร้องครางส่งออกมาไปหยุดเมื่อรู้สึกถึงความเสียวซ่านไปทั้งตัว

“อ่า อ๊า เซฮุน อ่ะ”

            เซฮุนเงยหน้ามาอยู่ระดับเดียวกับคุณเขาถอดถอนนิ้วออกพร้อมกับน้ำขาวขุ่นที่ปลดปล่อยออกมาเซฮุนเปลี่ยนมาจับมือสองข้างคุณไว้สอดประสานเข้ากับเรียวนิ้วมือของตัวเอง ดวงตาคู่นั้นจ้องมองใบหน้าคุณอย่างอ่อนโยนเป็นครั้งแรกที่เห็นใบหน้าอย่างนี้ของเซฮุนมันทำหัวใจคุณเต้นรัว

“(ชื่อคุณ)”

“มัน...มัน ไม่เจ็บใช่ไหม?”

“อือ ไม่เลย”
   
              คุณพอจะมองเห็นว่าของอีกคนขนาดมันแค่ไหน ใบหน้าที่แดงอยู่แล้วกลับแดงมากกว่าเดิมเซฮุนก้มจูบที่ริมฝีปากคุณอย่ารุนแรงและเร่าร้อนในคราวเดียวกันก่อนที่แกร่งกายช่วงล่างของเขาจะเสียดสีกับส่วนอ่อนไหวจะรู้สึกเสียวซ่านไปหมด
              เซฮุนบดจูบให้แรงขึ้นแล้วสอดแทรกแก่นกายเข้ามาได้แค่ส่วนปลายคุณกลับรู้สึกกลัวและเกร็งร่างกายไว้ เขายิ่งจูบคุณมากขึ้นและพยายามดันตัวตนของตัวเองเข้ามา

“เจ็บ”

“อย่าเกร็งครับ”
   
              เขาถอนจูบออก ใบหน้าเซฮุนแดงก่ำหัวใจเขาก็เต้นแรงสองมือปล่อยออกจากมือคุณแล้วจับให้ไปคล้องคอของตัวเองไว้ ฝ่ามือบีบเคล้นหน้าอกอย่างหนักหน่วงจนคุณรู้สึกเจ็บและเสียวซ่านไปพร้อมกัน แก่นกายอีกคนดันเข้ามาอย่างรวดเร็วเมื่อคุณถูกโน้มน้าวให้สนใจความรู้สึกแปลกใหม่มากกว่า..

“โอ๊ย!

“เจ็บ”

             เซฮุนใช้มือเช็ดน้ำตาคุณออกแล้วจ้องมองใบหน้าสวยแสดงความเจ็บปวดออกมา เขาพยายามทำให้คุณผ่อนคลายร่างกายเพราะรู้สึกเจ็บตัวตนเมื่อคุณเกร็งไว้แน่น ร่างกายภายในคุณเหมือนฉีกขาดออกจากกันแต่แรงตอดรัดภายในกลับช่วยให้รู้สึกดีขึ้น

“อ๊า ขยับ..”

“...”
 
             เซฮุนเงียบกัดฟันแน่น แล้วส่ายหน้า เขาไม่กล้าเพราะเห็นน้ำตาของคุณ เซฮุนดึงตัวคุณขึ้นนั่งด้านบนตักขณะที่แก่นกายยังคงถูกตอดรัดแทบอดไม่ไหว

“ทำเองได้ไหม?”
   
            ความรู้สึกจุกเสียดที่ช่องท้องด้านในและแรงเร้าจากตัวตนอีกคนทำคุณต้องซบใบหน้าลงที่ไหล่ของเซฮุนปลายเล็บยังจิกกดอยู่บนไหล่ของเขาแน่น คุณส่ายหน้าแต่ร่างกายกลับทำตรงข้ามเมื่อเซฮุนจับสะโพกคุณโยกรับแรงกระแทกช้าๆ ตามจังหวะ

“อ๊า  อือ อ่า”

“ทำเองจะได้ไม่เจ็บ” คุณโยกรับกับตัวตนอีกคนตามจังหวะที่เขาควบคุม
   
             คุณเร้าสะโพกตัวเองแรงขึ้นเมื่อเริ่มชินกับร่างกายของเซฮุน เสียงร้องครางถูกส่งออกมาเรื่อยๆและเสียงร่างกายที่กระทบกันจนเป็นเสียงดัง เซฮุนปล่อยมือออกจากสะโพกแล้วปัดเส้นผมที่ปกอยู่ด้านหน้าคุณออกก่อนจะจับหน้าอกคุณบีบเคล้นตามอารมณ์

“อย่ารุนแรงสิ (ชื่อคุณ)เดี๋ยวก็ตายหรอก”

“ฉัน...ไม่ไหวแล้วนะ”

“ช้าๆ”

            คุณเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นไปอีกแล้วกอดอีกคนไว้แน่น ความรู้สึกเสียวเพิ่มมากยิ่งขึ้นความเป็นตัวเองยิ่งหายไปเซฮุนรู้ถึงแรงตอดรัดภายในร่างกายของตัวเองแล้วกอดคุณไว้ล้มนอนบนเตียงเช่นเดิมเขาหยุดไว้ แล้วจับสองขาให้กางออกก่อนจะกระแทกเน้นย้ำร่างกายใส่อีกคนด้วยความรวดเร็ว

“อ๊าๆ อ่า”

“อืม...”
   
             แรงเสียดสีภายในเพิ่มมากขึ้นพร้อมสียงร้องครางของคุณที่ออกมาไม่เป็นภาษาเซฮุนกดริมฝีปากจูบที่ส่วนปลายของหน้าอกคุณแขนสองข้างกอดรอบอยู่ที่เอวคอดกิ่วร่างกายส่วนล่างเน้นย้ำให้ถึงตอนจบเร็วๆ

“อ๊า ....”

“แบบนี้จะจบไหม”

            ภายในร่างกายคุณตอดรัดแก่นกายเซฮุนไว้จนเขารู้สึกเสียวซ่าน เซฮุนเงยหน้ามองคุณที่แดงก่ำแล้วกดจมูกลงที่แก้มหอมๆ หนักๆ
            ตัวตนถูกถอนออกมาพร้อมน้ำขาวใสและ เลือด คุณนอนหายใจหอบถี่พร้อมกับแรงที่หายไปเซฮุนถูไถร่างกายของตัวเองกับส่วนอ่อนไหวของด้วยความรวดเร็วแล้วสอดเข้ามาภายในอีกครั้ง คุณทุบที่แผ่นหลังด้วยแรงอันน้อยนิดเมื่อรู้สึกเจ็บมดลูก

“พอ”

“พอ”

             คุณพูดออกมาด้วยเสียงแหบพร่า เมื่อเซฮุนขยับร่างกายด้วยจังหวะถี่ทำเอาร่างกายสั่นไปทั้งตัว ใบหน้ายิ้มแย้มมองคุณแล้วกดกายแกร่งด้วยความรวดเร็ว
             เซฮุนรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม คุณไม่กล้าแม้แต่จะเกร็งร่างกายไว้ ริมฝีปากตัวเองส่งเสียงร้องน่าอายออกไปส่วนเซฮุนก็ทำเหมือนแกล้งกัน เขากดร่างกายช้าสลับเร็ว จนรู้สึกค้างไปหมด
              จังหวะรวดเร็วถูกหยุดก่อนเซฮุนจะถอนร่างก่ายออกไป แล้วสอดแทรกเข้ามาใหม่ด้วยความแรง คุณกัดฟันแน่นเพราะรู้สึกเจ็บ แล้วขยับร่างกายรับแรงกระแทกอันหนักหน่วง ตัวตนของเขาและคุณกระตุกหนักหน่วงก่อนจะรู้สึกอุ่นภายในช่องท้อง เซฮุนกระแทกย้ำเรื่อยๆแล้ว...

“ไม่ไหวแล้วนะ”

“....”

             ร่างกายขยับพร้อมกับริมฝีปากดูดดึงตามร่างกายจนรู้สึกเจ็บไปหมด เซฮุนครอบครองปลายยอดอกอีกครั้งและกระแทกแก่นกายเข้าออก ครั้งแล้วครั้งเล่า

“ใครบอกให้ยอม”



   






        กลับไปหน้าบทความhttp://writer.dek-d.com/aliciaca/writer/viewlongc.php?id=1299109&chapter=20

1 ความคิดเห็น: