เรียวปากสวยประกบจูบลงมาอย่างร้อนแรงไปอดอยากมาจากไหนฉันเกร็งตัวไว้เพราะความเย็นของหินอ่อนที่นั่งอยู่ไหนจะฝ่ามือที่รุกลานของอีกคน
“อื้อ!”
เซฮุนจับสะโพกให้แนบชิดกับลำตัวเขาขึ้นหน้าท้องเราชิดกันแบบไม่มีช่องว่างให้อากาศผ่านไปได้
ฝ่ามือหนารบเร้าไม่หยุดเขาเคล้นบีบอยู่ที่ทรวงอกอย่างหนักแน่นฉันทั้งเจ็บและรู้สึกดีเหมือนมันเป็นตัวช่วยระบายได้ดีอีกอย่างหนึ่งฉันเตะป่ายปลายนิ้วมืออยู่ที่ต้นคอเขาจับใบหน้าเซฮุนให้ดันออกเมื่อรู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจ
เขามองฉันสักพักก่อนจะปลดเข็มขัดและกางเกงตัวเองออกฉันจะอายกว่านี้นะถ้าตอนปีสองไม่ได้เรียน...ร่างกายมนุษย์จะว่าตัวเองหน้าไม่อายก็คงจะไม่ได้
“เซฮุนนายควรป้องกัน”
ฉันดันตัวเขาไว้เมื่อตัวตนเขาจ่ออยู่ที่ส่วนอ่อนไหวของตัวเอง
“ไม่ อยากมีลูก”
ถึงจะทำเหมือนกลัวฉันเจ็บแต่การที่มันเข้ามาช้าๆยิ่งทำฉันหายใจไม่ทัน
“อา อ๊า อืมเซฮุนเจ็บ”
มันแน่นเกินไปฉันไม่ไหวมันร้อนและเหมือนกับว่าจะระเบิดยังไงไม่รู้แรงกดทับที่สอดแทรกเข้ามาทำฉันจะตายให้ได้ขนาดของมันทำฉันเจ็บ
“อืม...เธอเกร็ง”
ฉันค่อยๆควบคุมการหายใจของตัวเองให้ผ่อนคลายขึ้นแต่มันต้องใช้เวลาไง
ฮือเจ็บ ส่วนของเขาที่เต้นเร้าอยู่ภายในมันทำฉันหมดแรง ไอ้บ้านี่ทำอะไรฉัน
“ไหวไหมหยุดได้นะ”
“หยุดเลยอา ไอ้คนบ้า”
ทำไมต้องมาเล่นท่าทางพิสดารแบบนี้ละ
ฉันถูกกดอยู่บนเคาเตอร์อ้างล้างมีเซฮุนกดตัวทับมาอีกทีขาสองข้างฉันพันรอบตัวเขาอยู่แล้วส่วนนั่นยังเชื่อมกันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงเจ็บและจุกขนาดนี้ทั้งที่เคยทำมาแล้ว
“ไม่อ่ะ ต่อนะ”
“เฮ้ย อา อา...”
เซฮุนยกสะโพกฉันขึ้นแนบชิดกับลำตัวส่วนล่างค่อยๆขยับเบาๆฉันยังกอดเขาไว้แน่นเพราะรู้สึกจุกที่ช่องท้องสักพักเขาหยุดและอุ้มฉันออกจากห้องน้ำก่อนจะพามาที่เตียงแล้วล้มตัวลงพร้อมฉันเบาๆ
“เจ็บมากไหม”
“มาก หยุดสิ อืม นาย จะขยับ
ทำไม อา”
ฉันรู้ว่ามันเป็นเสียงน่าอายแต่ก็ไม่สามารถห้ามได้แรงสอดแทรกที่เพิ่งถอนออกไปถูกสอดเข้ามาใหม่อย่างรวดเร็วเซฮุนเร่งจังหวะโถมเข้าหาฉันรุนแรงไปหายใจไม่ทัน
หัวสมองขาวโพลนไปหมด
“อืม รัก”
“เบาๆ”
ฉันยื่นมือไปดันสะโพกเขาไว้อย่างนี้มันบ้าคลั่งเกินไปฉันเจ็บความรู้สึกร้อนชื้นอยู่ที่ตรงทรวงอกเขากดริมฝีปากลงตรงนั้นซ้ำๆฉันมองไม่ชัดทั้งที่พยายามปรือตาแล้วแต่แรงขยับที่กระทบกันมันทำสั่นไปทั้งตัวเซฮุนรุนแรงไป...
"ใกล้หรือยัง"
ฉันส่ายหน้าตอบเมื่อแรงถาโถมกระแทกกระทั้นมากกว่าเดิมเซฮุนเงยหน้ามามองฉันเขากดจูบริมฝีปากไว้แล้วจับมือหนาไว้ที่สะโพกฉันที่ขยับขึ้นลงตาจังหวะแน่นก่อนจะกดน้ำหนักลงบนมือให้สะโพกชิดกับพื้นเตียงมากขึ้น
“จะทำอะไร”
“ไม่ ไม่ไหว ทนหน่อยนะ”
ทนอะไร...เพียงชั่ววินาทีร่างกายฉันเหมือนถูกแยกออกจากกันนี่เขาคิดว่ากำลังตอกเสาเข็มอยู่หรือไงรุนแรงเกินไปแล้วริมฝีปากดูดดึงอยู่ที่ยอดอกฉันสองมือยังจับอยู่ที่เดิมไว้แน่นสะโพกเขาก็กระแทกเข้ามาไม่หยุด...ฉันกำลังจะบ้าตายไม่ใช่ตุ๊กตายางนะ
“อา อา อ๊า” อดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงอันน่าอายของตัวเองออกไปเพื่อระบายอารมณ์ที่มีอยู่เมื่อไหร่จะหยุดสักทีแถวบ้านฉันไม่เรียกอย่างนี้ว่าถนอมหรอกนะฆ่ากันชัดๆ
“อืม...”
“อ๊ะ อา เซ หยุดเถอะ อ๊า”
ไม่ได้ผลเซฮุนกัดฟันแน่นจ้องมองฉันแล้วจูบลงที่เปลือกตาฉันที่คิดว่าน่าจะมีน้ำตาไหลออกมาอยู่เขามองฉันนิ่งในขณะที่ช่วงล่างยังแรงเหมือนเดิมเซฮุนกดหน้าผากลงมาให้ใบหน้าเราชิดกันรวมถึงปลายจมูกก่อนจะเพิ่มแรงขึ้นเท่าตัวใบหน้าหล่อจ้องมองฉันอยู่ในขณะสองมือที่เคยรั้งสะโพกไว้เปลี่ยนมาจับแก้มสองข้างไว้แทนแรงกระตุกตอดรัดแน่นขึ้นทำเอาตัวเองแทบระเบิด
“โคตรรัก”
ริมฝีปากยกยิ้มจนฉันเห็นเขี้ยว
“ฉัน อา”
ทำไมถึงไม่ให้ฉันพูดบ้าวะพอเริ่มออกเสียงก็กระแทกเข้ามาอย่างนั้นเดาเลยว่าหมอนี่แกล้งฉันอยู่แน่ความรู้สึกอุ่นร้อนตรงช่องท้องอัดแน่นขึ้นแต่อีกคนก็ไม่ยอมถอยออกไปฉันปล่อยฝ่ามือที่เคยกุมเขาลงผืนเตียงอย่างหมดแรง
“อยากให้ลูกถือชายกระโปรงให้เธอ”
“ฉัน อ๊า กระ แทกทำ ไมอา
อาหยุด!!”
ต้องทำยังไงกับหมอนี่ดีฉันเกร็งไปทั้งตัวแล้วนะเขาตั้งใจทำฉันจุกและมันได้ผลเพราะฉันรู้สึกอย่างนั้นอยู่เจ็บชะมัด
“ไม่คุมได้ไหม
ยาอ่ะโยนทิ้งเถอะ เธอกินไปก็ทรมานเปล่าๆ”
“...”
แล้วคิดหรือเปล่าว่าตัวเองไม่ป้องกับแบบนี้ถึงทำให้ฉันทรมาน
“ทำไมไม่ตอบ”
แล้วทำไมไม่เอาออกไปละฉันจะพูดให้นายทำฉันจุกอีกหรือไงแน่นชะมัดฉันพยายามจะถดตัวหนีแต่ก็ถูกอีกคนดึงขาเข้าไปแนบชิดกว่าเดิม
“นายไม่พอ”
ความรู้สึกเพราะเชื่อมกันอยู่แน่มันอาจจะขยายใหญ่กว่าเดิม...อึดอัดโว๊ย
“รู้ดีนิ ถ้าพอมันคงอ่อนแล้ว” บ้าจริง!!!
“พอก่อน”
“รับผิดชอบเลย”
“แข็งเพราะเธอทำหน้าสวยใส่”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น